HOME
Klik voor groterklik voor groterKlik voor groterKlik voor groter
onze kleine krimineelKlik voor groterKlik voor groterKlik voor groter
Klik voor groterKlik voor groterKlik voor groterKlik voor groter
Klik voor groterKlik voor groterKlik voor groter
Klik voor groterKlik voor groterKlik voor groterKlik voor groter
Klik op de foto voor groter!



Donderdag 31 mei

Doordeweekse dag

Naast sporten en vergaderen spreken wij eigenlijk nooit iets af op een doordeweekse avond. Maar gisterenavond dus wel. Een gezellig etentje bij vrienden. Een erg gezellig etentje bij vrienden. Gevolg is dat je laat thuis bent, te veel gegeten en natuurlijk gedonken hebt en de volgende dag weer moet werken. Dat is dus de reden waarom ik nooit iets af spreek op doordeweekse avonden.

Dinsdag 29 mei

Iets vieren omdat er niets te vieren is

Omdat ik niets lekkers in huis had en toch wel zin had in iets voor bij de thee, kocht ik met de kids een gebakje. Na eindeloos wikken en wegen welk gebakje ze wilden hebben nam Lodewijk het doosje verticaal mee naar binnen. Net toen iedereen zat met thee en gebak, belt er een vriendinnetje aan. Ik vond dat ik het niet kon maken haar niets te geven en gaf haar dus maar mijn gebakje. Omdat wij eigenlijk nooit gebakjes eten vroeg Jacowies of het vandaag een speciale dag was. "Vandaag vieren wij dat er niets te vieren is", zei ik. Tevreden werden de 4 gebakjes opgegeten. Gelukkig is er altijd wel iemand die halverwege genoeg heeft en blijft er toch nog iets voor mij over.

Zondag 27 mei

Baaldag

Gisteravond met wat Hugenootjes geprobeerd de teleurstelling te verwerken van het feit dat er dit jaar geen tour is. En dat te bedenken dat wij dit jaar 10 jaar bestaan als Hugo. Werkelijk onbegrijpelijk. De reden dat het dit keer niet door ging? We gaan altijd met Pasen en bij voorkeur naar het buitenland op tour. Met Pasen zijn er eigenlijk alleen tournooien in Engeland en Nederland. Omdat het ook nog best koud kan zijn in maart of april waren er een aantal Hugenootjes die liever met pinksteren op tour gingen. Meer keus en meer kans op warm weer. Het einde van het verhaal is dat elk tournooi waar wij ons voor ingeschreven hadden niet door ging. Met Pasen was het mooi weer. Tijdens Hugohappen vanavond waren we maar met z´n 9-nenen. Waar was de rest?

Het eten in het Pakhuis was aardig. Na er 2 keer  te hebben gegeten ben ik nog steeds niet wild enthousiast. De drank was goed en de kater erorm. Heb vandaag dan ook maar een baaldag ingepland. Niet zo gezellig voor de rest van de familie, maar morgen ben ik weer helemaal fris en fruitig.

Zaterdag 26 mei

Vroege vogel actie

Even weer een flinke slag geslagen. Er was vandaag een flinke kortingsactie bij een aantal winkels waaronder de sportzaak waar hockeykleding verkocht werd. De enige voorwaarde voor deze actie was dat  tussen 8.00 uur en 9.00 uur de meeste korting kreeg. Dus ik samen met Jacowies om 8.00 uur op de fiets. Na een aantal spullen gekocht te hebben voor Jacowies en natuurlijk ook voor mijzelf (en een paar nieuwe schoenen voor Lodewijk) nog even een grote kleding in gegaan. Toen ik zag dat de rij met moeders (het enige soort dat zo gek is om op zaterdagochtend 8.00 uur te gaan winkelen) tot helemaal achter in de zaak door liep, zijn we snel naar huis gegaan.

Woensdag 23 mei

Waarom skeeleren niet altijd goed voor je is

Voor je conditie, voor je humeur en ontspanning is sleeren geweldig. Heerlijk om de wind langs je gezicht te voelen. Lekker genieten van de omgeving en  het uiterste van je lichaam  te vergen. Er is echter 1 ding waar skeeleren niet  goed voor is. Je liefdesleven, nadat je (weer eens) gevallen bent. Gisteren ben ik op mijn schoudergevallen. Niet hard en verder geen schade aan ledematen. Alleen een zere en beurse schouder. Als ik een knuffel krijg van mijn geliefden (Frits of 1 van de kinderen) roep ik bijvoorbaat al; "Pas op, mijn schouder".

Zondag 20 mei

Waarom Knus

22 mei 1998 hebben Frits en ik een geweldig feest gegeven in Knus. Niet het nieuwe knus, maar de oude Knus. Nadat wij een aantal lokaties bekeken hadden en ons iedere keer een soort en met van arrangement in de maag gesplits kregen, kwamen we bij Knus helemaal thuis. Alles wat wij wilden kon en nog veel meer. Het werd het meest geweldige feest wat ik ooit heb meegemaakt. We hadden ons voorgenomen om op tijd het feest te verlaten en niet te veel te drinken. Daar kwam natuurlijk helemaal niets van. Uiteindelijk zijn wij dan toch in het huwelijksbootje gestapt en heel romantisch weggevaren.

Omdat 22 mei dit jaar op een dinsdag valt zijn wij vandaag met de kids naar Knus gegaan. Om te lunchen. Nog steeds is het een een geweldige tent. De kinderen deden mee aan de spekjesregendans. Lodewijk en Jacowies mochten mee in de waterfiets. En Felieke? Die was zo moe van het klimmen op de glijbaan dat zij op de terugweg voorop de fiets in slaap viel.

Donderdag 17 mei

Eindelijk

Het heeft iets langer geduurd dan andere jaren, maar hij staat eindelijk. Het strandhuisje. Omdat al twee weken de huisje mogen staan, betekent dat we dit jaar helemaal achter aan moesten aansluiten. We staan bijna op de andere slag. Maar het zij zo. Nu maar weer hopen op een lange, warme en zwoele zomer.

Dinsdag 15 mei


Dag schoen

Lodewijk heeft zijn schoenen binnen uitgedaan. Omdat hij op z´n sokken buiten loopt, zet ik zijn schoenen buiten en vraag of hij zijn schoenen wil aantrekken. Een half uurtje later staan er allerlei kinderen uit de buurt in de heg te graaien. Lodewijk komt naar mij toe met de mededeling dat zijn schoenen in de heg zitten. De heg ziet er inmiddels niet meer uit met allemaal gaten. 1 schoen hebben we gevonden en de ander is nergens te vinden. Waarschijnlijk moeten we wachten tot het winter wordt. Het mooiste is dat ik van Lodewijk de schuld krijg, want van mij moest hij buiten zijn schoenen aantrekken. Hij kan er toch niets aan doen dat hij zijn schoenen de heg in heeft gegooid!!

Dag zonnebloemen

Felieke heeft in een onbewaakt ogenblik de zorgvuldig geplantte zonnebloemen uit de pot gerukt. Ik heb geen idee waar ze gebleven zijn. Felieke wees nog  wel richting de sloot, maar ik zag ze nergens.

Maandag 14 mei

Ken je dat....

Vorig jaar hebben wij onze kampeerspullen op marktplaats gezet. Pannetjes, butagasjes, een hele oude mummyslaapzak (gekregen toen ik 11 jaar oud werd omdat ik vanaf die leeftijd op kamp mocht) en andere zooi. Zowaar, er waren geïnteresseerden. Zo ook ene A. van S uit G.. Ze wilde meteen langs komen. Toen ze aan de deur stond begon ze meteen enthousiast te vertellen dat ze mij kende van vroeger. Van datzelfde kamp waarover ik het net had. Ze vond het geweldig dat ze mij weer zag en kon mij nog heel goed herinneren. En ik? Ik had geen idee wie er voor mij stond. Ook haar naam zei mij helemaal niets. Ze wilde ook dolgraag een keer met mij wat gaan drinken in de stad. Ik heb geprobeerd om er een beetje omheen te lullen en inmiddels een jaar later geloof ik dat dit wel gelukt is. Ik heb nooit meer iets van haar gehoord.

Zaterdag 12 mei

Maatje te groot

Een paar weken geleden had ik een nieuwe broek gekocht. Inmiddels zakt hij zo af dat zelf een riem niet meer help. Streep vindt dat helemaal niet erg en heeft de broek meteen ingepikt. Er zat dus niets anders op dan een nieuwe broek te kopen. Hè wat vervelend nou.

Vrijdag 11 mei

Onverwachte actie

Als ik een folder met kortingsbonnen in de bus krijg vat ik meteen het plan om vanavond naar de sauna te gaan. Even Streep bellen. Frits bellen. En om half zeven zitten we heerlijk te zweten in de sauna. Wat een geweldig plan. Al zeg ik het zelf.

Woensdag 9 mei

51- 58 of 66 cm

Een groot dilemma als je een nieuwe TV wilt kopen. Niet voor beneden, maar voor boven bij ons op de slaapkamer. Er bestaat geen beter slaapmiddel dan NOVA, Pauw en Witteman of een ander liefst Nederlands gesproken  saai praatprogramma. Heel vervelend dus dat de TV kapot ging. Het was een marktplaats.nl aanschaf dus we hebben er nog ruim anderhalf jaar lang plezier van gehad. Als ik mij een beetje aan het oriënteren ben op internet vraagt Frits wat ik zoek. Met andere woorden, waarom koop je dan niet meteen een LCD TV. Ja waarom eigenlijk niet. Dus ik ben vanochtend samen met Felieke op TV jacht gegaan. De eerste zaak begon al meteen goed. Als ik vandaag nog zou beslissen kon ik wel een 20 tot 25 % korting krijgen. En dat terwijl ik nog geen idee had welke TV ik wilde kopen. Bij iedere andere zaak werd het steeds beter, goedkoper en ook weer groter. Uiteindelijk wist ik wel zo´n beetje wat ik wilde en wat ik er voor over had en besloot toch maar weer naar de eerste zaak te gaan. Niet geheel ontevreden ben ik nu in het bezit van een veel te grote en volgens Frits veel te dure LCD TV. Ik verheugen mij nu al op Dalziel & Pascoe dat vanavond wordt uitgezonden.

Toen ik net in een studentenhuis woonde in Den Haag had ik al snel een bijnaam verworven. "Buizerd". Als ik Jacowies de kans geeft dan zit ze ook het liefst de hele dag achter de TV of de computer. Bij mij neemt het aantal kijk uren alsmaar af. Mede omdat er toch niets interessants te zien valt. En als het eindelijk leuk wordt en er een Engelse detective wordt uitgezonden dan begint het vaak pas rond half elf. Tegen de tijd dat de zaak is opgelost lig ik dan al vaak te slapen.

Dinsdag 8 mei

Allergie

Over het algemeen ben ik niet allergisch. Ben alleen allergisch voor wasmiddel. Net als de rest van de familie. Een keer heb ik netelroos gehad. Dit is een allergische reactie door o.a. aardbeien en stress. Waarschijnlijk was het stress. Ik zat nog op de opleiding en ik kan je vertellen, dat was stress.

Er is echter nog een ding waar ik echt jeuk van krijg. Degelijke mensen. En dan bedoel ik eigenlijk degelijke vrouwen. Ik vind mijzelf alles behalve degelijk en ik zal uitleggen waarom.
Ik rijd in een Lancia Kappa stationwagon. Deze auto kom je zelden tegen. Ben van beroep oefentherapeut Mensendieck. Een niet alledaags vak kan ik vertellen. Hoe vaak moet ik nog uitleggen wat dat is. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik degelijke collega´s heb. Heb jaren rugby gespeeld maar moest ermee stoppen omdat een landelijkecompetitie moeilijk te combineren was met mijn studie. Gelukkig speelt Frits (nog af en toe) cricket. Heeft een beetje hetzelfde sfeertje. Samen hebben wij 3 kindjes met die wij niet alledaagse namen hebben gegeven. Wij wonen niet in een rijtjes huis en niet in een vinexwijk en zijn bijna in het bezit van niet 1 maar 2 garages. Ik hou niet van kamperen, behalve als het om de VJK gaat. Een tentenkamp in Ommen waar ik als kind, maar ook als leiding vele zomers  heb doorgebracht. Gelukkig is er eens in de vijf jaar een reunistenkamp. Helaas kan ik dit jaar daar niet aan mee doen, maar dat is een ander verhaal.

Dus je kunt alles van mij zeggen, maar als je mij degelijk noemt dan ben ik zwaar beledigd.

Zondag 6 mei

Ben er echt aan toe

Na twee weken meivakantie van de kinderen ben ik blij dat ik morgen weer kan gaan werken.  Aan het eind van de dag zit ik er vaak helemaal doorheen. Omdat Felieke overdag nog slaapt is het lastig om een de hele dag weg te gaan en meestal bleven wij dan ook ´s-middags thuis.  

Vandaag een invasie van de familie R. W.A. en A. moesten allebei ´s-middags hockeyen en hadden gevraagd of de 2 dochterjes bij ons mochten komen spelen.  Gelukkig speelt het allemaal lekker samen en hoef ik dus weinig te doen behalve voor de hapjes en een drankjes zorgen.  

Vrijdag 4 mei

Waarom Felieke de laatste tijd zo chagrijnig is

Felieke heeft de laatste tijd regelmatig hele lange tenen. Gaat bij alles dwars op de grond liggen of met haar hoofd tegen de bank bonken. Naast het feit dat ze onder de uitslag zit (vijfde ziekte?) blijkt dat bijna al haar tanden en kiezen zo'n beetje tegelijkertijd aan het doorkomen zijn. Vandaar dat ze de laatste tijd zo slecht eet. Ik hoop maar dat het snel voorbij is zodat we weer een gezellige Felieke zonder kort lontje hebben.

Donderdag 3 mei

Zonder hulp

Sinds een aantal weken ben ik genoodzaakt het huis weer zelf schoon te maken. Onze hulp is er mee gestopt. Dus aan mij de ondankbare taak het huis schoon te maken. Frits neemt af en toe de stofzuigen ter hand en ruimt de vaatwasmachine in, maar daar blijft het meestal bij, qua huishouden. Met dit mooie weer en het vaak van de tuin naar de keuken en weer terug ritme ben ik elke dag de klos. De keukenvloer ziet er telkens uit als een slagveld. Het enige voordeel van schoonmaken is dat je er ieder moment mee kan stoppen. Niemand valt het namelijk op of je wel of niet klaar bent. En niemand zegt dat je het niet goed doet.

Woensdag2 mei

Het moet niet gekker worden

Met de kids naar de stad geweest. Jaocowies had een slot nodig voor haar "nieuwe" fiets. Op de rommelmarkt gekocht met Koninginnendag. Om te voorkomen dat ze iedere keer haar fietssleutel vergeet of kwijt is heb ik deze keer maar een cijferslot aangeschaft. Daarna een ijsje gaan eten. Met 3 ijsjes op het terras neergestreken. Ik was in de veronderstelling dat Felieke samen met mij een ijsje zou weg happen. Nou niet dus. Mevrouw zette het op een krijsen. Ze moest en zou zelf het ijsje vasthouden en opeten. Dat was nou niet echt mijn plan. Doordat ze maar bleef door schreeuwen werden er regelmatig boze blikken mijn kant op gestuurd. Nadat ik 2/3 van het ijsje op had (dat duurt bij mij altijd even want Ik ben niet zo'n snelle ijs eter) gaf ik de rest aan haar. Eindelijk was mevrouw tevreden. En het terras bijna leeg. 



copyright © Ap en Frits Meisenbacher -Mei 2007