HOME |
||
Donderdag 31 meiDoordeweekse dagNaast sporten en vergaderen
spreken wij eigenlijk nooit iets af op een doordeweekse avond. Maar
gisterenavond dus wel. Een gezellig etentje bij vrienden. Een erg
gezellig etentje bij vrienden. Gevolg is dat je laat thuis bent, te
veel gegeten en natuurlijk gedonken hebt en de volgende dag weer moet
werken. Dat is dus de reden waarom ik nooit iets af spreek op
doordeweekse avonden.
Dinsdag 29 meiIets vieren omdat er niets te vieren isOmdat ik niets lekkers in huis
had en toch wel zin had in iets voor bij de thee, kocht ik met de kids
een gebakje. Na eindeloos wikken en wegen welk gebakje ze wilden hebben
nam Lodewijk het doosje verticaal mee naar binnen. Net toen iedereen
zat met thee en gebak, belt er een vriendinnetje aan. Ik vond dat ik
het niet kon maken haar niets te geven en gaf haar dus maar mijn
gebakje. Omdat wij eigenlijk nooit gebakjes eten vroeg Jacowies of het
vandaag een speciale dag was. "Vandaag vieren wij dat er niets te
vieren is", zei ik. Tevreden werden de 4 gebakjes opgegeten. Gelukkig
is er altijd wel iemand die halverwege genoeg heeft en blijft er toch
nog iets voor mij over.
Zondag 27 meiBaaldagGisteravond met wat Hugenootjes
geprobeerd de teleurstelling te verwerken van het feit dat er dit jaar
geen tour is. En dat te bedenken dat wij dit jaar 10 jaar
bestaan als Hugo. Werkelijk onbegrijpelijk. De reden dat het dit
keer niet door ging? We gaan altijd met Pasen en bij voorkeur naar het
buitenland op tour. Met Pasen zijn er eigenlijk alleen tournooien in
Engeland en Nederland. Omdat het ook nog best koud kan zijn in maart of
april waren er een aantal Hugenootjes die liever met pinksteren op
tour gingen. Meer keus en meer kans op warm weer. Het einde van het
verhaal is dat elk tournooi waar wij ons voor ingeschreven hadden niet
door ging. Met Pasen was het mooi weer. Tijdens Hugohappen vanavond
waren we maar met z´n 9-nenen. Waar was de rest?
Het eten in het Pakhuis was aardig. Na er 2 keer te hebben gegeten ben ik nog steeds niet wild enthousiast. De drank was goed en de kater erorm. Heb vandaag dan ook maar een baaldag ingepland. Niet zo gezellig voor de rest van de familie, maar morgen ben ik weer helemaal fris en fruitig. Zaterdag 26 meiVroege vogel actieEven weer een flinke slag
geslagen. Er was vandaag een flinke kortingsactie bij een aantal
winkels waaronder de sportzaak waar hockeykleding verkocht werd. De
enige voorwaarde voor deze actie was dat tussen 8.00 uur en 9.00
uur de meeste korting kreeg. Dus ik samen met Jacowies om 8.00 uur op
de fiets. Na een aantal spullen gekocht te hebben voor Jacowies en
natuurlijk ook voor mijzelf (en een paar nieuwe schoenen voor Lodewijk)
nog even een grote kleding in gegaan. Toen ik zag dat de rij met
moeders (het enige soort dat zo gek is om op zaterdagochtend 8.00 uur
te gaan winkelen) tot helemaal achter in de zaak door liep, zijn we
snel naar huis gegaan.
Woensdag 23 meiWaarom skeeleren niet altijd goed voor je isVoor je conditie, voor je
humeur en ontspanning is sleeren geweldig. Heerlijk om de wind langs je
gezicht te voelen. Lekker genieten van de omgeving en het
uiterste van je lichaam te vergen. Er is echter 1 ding waar
skeeleren niet goed voor is. Je liefdesleven, nadat je (weer
eens) gevallen bent. Gisteren ben ik op mijn schoudergevallen. Niet
hard en verder geen schade aan ledematen. Alleen een zere en beurse
schouder. Als ik een knuffel krijg van mijn geliefden (Frits of 1 van
de kinderen) roep ik bijvoorbaat al; "Pas op, mijn schouder".
Zondag 20 meiWaarom Knus22 mei 1998 hebben Frits en ik
een geweldig feest gegeven in Knus. Niet het nieuwe knus, maar de oude
Knus. Nadat wij een aantal lokaties bekeken hadden en ons iedere keer
een soort en met van arrangement in de maag gesplits kregen, kwamen we
bij Knus helemaal thuis. Alles wat wij wilden kon en nog veel meer. Het
werd het meest geweldige feest wat ik ooit heb meegemaakt. We hadden
ons voorgenomen om op tijd het feest te verlaten en niet te veel te
drinken. Daar kwam natuurlijk helemaal niets van. Uiteindelijk zijn wij
dan toch in het huwelijksbootje gestapt en heel romantisch weggevaren.
Omdat 22 mei dit jaar op een dinsdag valt zijn wij vandaag met de kids naar Knus gegaan. Om te lunchen. Nog steeds is het een een geweldige tent. De kinderen deden mee aan de spekjesregendans. Lodewijk en Jacowies mochten mee in de waterfiets. En Felieke? Die was zo moe van het klimmen op de glijbaan dat zij op de terugweg voorop de fiets in slaap viel. Donderdag 17 meiEindelijkHet heeft iets langer geduurd
dan andere jaren, maar hij staat eindelijk. Het strandhuisje. Omdat al
twee weken de huisje mogen staan, betekent dat we dit jaar helemaal
achter aan moesten aansluiten. We staan bijna op de andere slag. Maar
het zij zo. Nu maar weer hopen op een lange, warme en zwoele zomer.
Dinsdag 15 meiDag schoenLodewijk heeft zijn schoenen binnen uitgedaan. Omdat hij op z´n sokken buiten loopt, zet ik zijn schoenen buiten en vraag of hij zijn schoenen wil aantrekken. Een half uurtje later staan er allerlei kinderen uit de buurt in de heg te graaien. Lodewijk komt naar mij toe met de mededeling dat zijn schoenen in de heg zitten. De heg ziet er inmiddels niet meer uit met allemaal gaten. 1 schoen hebben we gevonden en de ander is nergens te vinden. Waarschijnlijk moeten we wachten tot het winter wordt. Het mooiste is dat ik van Lodewijk de schuld krijg, want van mij moest hij buiten zijn schoenen aantrekken. Hij kan er toch niets aan doen dat hij zijn schoenen de heg in heeft gegooid!!Dag zonnebloemenFelieke heeft in een onbewaakt ogenblik de zorgvuldig geplantte zonnebloemen uit de pot gerukt. Ik heb geen idee waar ze gebleven zijn. Felieke wees nog wel richting de sloot, maar ik zag ze nergens.Maandag 14 meiKen je dat....Vorig jaar hebben wij onze
kampeerspullen op marktplaats gezet. Pannetjes, butagasjes, een hele
oude mummyslaapzak (gekregen toen ik 11 jaar oud werd omdat ik vanaf
die leeftijd op kamp mocht) en andere zooi. Zowaar, er waren
geïnteresseerden. Zo ook ene A. van S uit G.. Ze wilde meteen
langs komen. Toen ze aan de deur stond begon ze meteen enthousiast te
vertellen dat ze mij kende van vroeger. Van datzelfde kamp waarover ik
het net had. Ze vond het geweldig dat ze mij weer zag en kon mij
nog heel goed herinneren. En ik? Ik had geen idee wie er voor mij
stond. Ook haar naam zei mij helemaal niets. Ze wilde ook dolgraag een
keer met mij wat gaan drinken in de stad. Ik heb geprobeerd om er een
beetje omheen te lullen en inmiddels een jaar later geloof ik dat dit
wel gelukt is. Ik heb nooit meer iets van haar gehoord.
Zaterdag 12 meiMaatje te grootEen paar weken geleden had ik
een nieuwe broek gekocht. Inmiddels zakt hij zo af dat zelf een riem
niet meer help. Streep vindt dat helemaal niet erg en heeft de broek
meteen ingepikt. Er zat dus niets anders op dan een nieuwe broek te
kopen. Hè wat vervelend nou.
Vrijdag 11 meiOnverwachte actieAls ik een folder met kortingsbonnen in de bus krijg vat ik meteen het plan om vanavond naar de sauna te gaan. Even Streep bellen. Frits bellen. En om half zeven zitten we heerlijk te zweten in de sauna. Wat een geweldig plan. Al zeg ik het zelf.Woensdag 9 mei51- 58 of 66 cmEen groot dilemma als je een
nieuwe TV wilt kopen. Niet voor beneden, maar voor boven bij ons op de
slaapkamer. Er bestaat geen beter slaapmiddel dan NOVA, Pauw en
Witteman of een ander liefst Nederlands gesproken saai
praatprogramma. Heel vervelend dus dat de TV kapot ging. Het was een
marktplaats.nl aanschaf dus we hebben er nog ruim anderhalf jaar lang
plezier van gehad. Als ik mij een beetje aan het oriënteren ben op
internet vraagt Frits wat ik zoek. Met andere woorden, waarom koop je
dan niet meteen een LCD TV. Ja waarom eigenlijk niet. Dus ik ben
vanochtend samen met Felieke op TV jacht gegaan. De eerste zaak begon
al meteen goed. Als ik vandaag nog zou beslissen kon ik wel een 20 tot
25 % korting krijgen. En dat terwijl ik nog geen idee had welke TV ik
wilde kopen. Bij iedere andere zaak werd het steeds beter, goedkoper en
ook weer groter. Uiteindelijk wist ik wel zo´n beetje wat ik
wilde en wat ik er voor over had en besloot toch maar weer naar de
eerste zaak te gaan. Niet geheel ontevreden ben ik nu in het bezit van
een veel te grote en volgens Frits veel te dure LCD TV.
Ik verheugen mij nu al op Dalziel & Pascoe dat vanavond wordt uitgezonden.
Toen ik net in een
studentenhuis woonde in Den Haag had ik al snel een bijnaam verworven.
"Buizerd". Als ik Jacowies de kans geeft dan zit ze ook het liefst
de hele dag achter de TV of de computer. Bij mij neemt het aantal kijk
uren alsmaar af. Mede omdat er toch niets interessants te zien valt. En
als het eindelijk leuk wordt en er een Engelse detective wordt
uitgezonden dan begint het vaak pas rond half elf. Tegen de tijd dat de
zaak is opgelost lig ik dan al vaak te slapen.
Dinsdag 8 meiAllergieOver het algemeen ben ik niet allergisch. Ben alleen allergisch voor wasmiddel. Net als de rest van de familie. Een keer heb ik netelroos gehad. Dit is een allergische reactie door o.a. aardbeien en stress. Waarschijnlijk was het stress. Ik zat nog op de opleiding en ik kan je vertellen, dat was stress.Er is echter nog een ding waar ik echt jeuk van krijg. Degelijke mensen. En dan bedoel ik eigenlijk degelijke vrouwen. Ik vind mijzelf alles behalve degelijk en ik zal uitleggen waarom. Ik rijd in een Lancia Kappa stationwagon. Deze auto kom je zelden tegen. Ben van beroep oefentherapeut Mensendieck. Een niet alledaags vak kan ik vertellen. Hoe vaak moet ik nog uitleggen wat dat is. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik degelijke collega´s heb. Heb jaren rugby gespeeld maar moest ermee stoppen omdat een landelijkecompetitie moeilijk te combineren was met mijn studie. Gelukkig speelt Frits (nog af en toe) cricket. Heeft een beetje hetzelfde sfeertje. Samen hebben wij 3 kindjes met die wij niet alledaagse namen hebben gegeven. Wij wonen niet in een rijtjes huis en niet in een vinexwijk en zijn bijna in het bezit van niet 1 maar 2 garages. Ik hou niet van kamperen, behalve als het om de VJK gaat. Een tentenkamp in Ommen waar ik als kind, maar ook als leiding vele zomers heb doorgebracht. Gelukkig is er eens in de vijf jaar een reunistenkamp. Helaas kan ik dit jaar daar niet aan mee doen, maar dat is een ander verhaal. Dus je kunt alles van mij zeggen, maar als je mij degelijk noemt dan ben ik zwaar beledigd. Zondag 6 meiBen er echt aan toeNa twee weken meivakantie van
de kinderen ben ik blij dat ik morgen weer kan gaan werken. Aan
het eind van de dag zit ik er vaak helemaal doorheen. Omdat Felieke
overdag nog slaapt is het lastig om een de hele dag weg te gaan en
meestal bleven wij dan ook ´s-middags thuis.
Vandaag een invasie van de familie R. W.A. en A. moesten allebei ´s-middags hockeyen en hadden gevraagd of de 2 dochterjes bij ons mochten komen spelen. Gelukkig speelt het allemaal lekker samen en hoef ik dus weinig te doen behalve voor de hapjes en een drankjes zorgen. Vrijdag 4 meiWaarom Felieke de laatste tijd zo chagrijnig isFelieke heeft de laatste tijd regelmatig hele lange tenen. Gaat bij alles dwars op de grond liggen of met haar hoofd tegen de bank bonken. Naast het feit dat ze onder de uitslag zit (vijfde ziekte?) blijkt dat bijna al haar tanden en kiezen zo'n beetje tegelijkertijd aan het doorkomen zijn. Vandaar dat ze de laatste tijd zo slecht eet. Ik hoop maar dat het snel voorbij is zodat we weer een gezellige Felieke zonder kort lontje hebben.Donderdag 3 meiZonder hulpSinds een aantal weken ben ik
genoodzaakt het huis weer zelf schoon te maken. Onze hulp is er mee
gestopt. Dus aan mij de ondankbare taak het huis schoon te maken. Frits
neemt af en toe de stofzuigen ter hand en ruimt de vaatwasmachine in,
maar daar blijft het meestal bij, qua huishouden. Met dit mooie weer en
het vaak van de tuin naar de keuken en weer terug ritme ben ik elke dag
de klos. De keukenvloer ziet er telkens uit als een slagveld. Het enige
voordeel van schoonmaken is dat je er ieder moment mee kan stoppen.
Niemand valt het namelijk op of je wel of niet klaar bent. En niemand
zegt dat je het niet goed doet.
Woensdag2 meiHet moet niet gekker wordenMet de kids naar de stad
geweest. Jaocowies had een slot nodig voor haar "nieuwe" fiets. Op de
rommelmarkt gekocht met Koninginnendag. Om te voorkomen dat ze iedere
keer haar fietssleutel vergeet of kwijt is heb ik deze keer maar een
cijferslot aangeschaft. Daarna een ijsje gaan eten. Met 3 ijsjes op het
terras neergestreken. Ik was in de veronderstelling dat Felieke samen
met mij een ijsje zou weg happen. Nou niet dus. Mevrouw zette het op
een krijsen. Ze moest en zou zelf het ijsje vasthouden en opeten. Dat
was nou niet echt mijn plan. Doordat ze maar bleef door schreeuwen
werden er regelmatig boze blikken mijn kant op gestuurd. Nadat ik 2/3
van het ijsje op had (dat duurt bij mij altijd even want Ik ben niet
zo'n snelle ijs eter) gaf ik de rest aan haar. Eindelijk was mevrouw
tevreden. En het terras bijna leeg.
|
copyright © Ap en Frits Meisenbacher -Mei 2007