Meisenbacher

Vrijdag 31 maart

Today is the first day of the rest of my life

Ik heb mij vandaag voor de tweede keer in mijn leven ziek gemeld. De eerste keer was bijna exact 7 jaar geleden. Met pasen ga ik altijd met Hugo op tour. Meestal is dit naar het buitenland en omdat de meeste hockeytournooien in Engeland zijn waren wij in de afgelopen 9 jaar 5 keer in Engeland op tournooi geweest. Zo ook met pasen 1999. De tweede dag begon lekker uitgerust in tegenstelling tot sommige andere Hugenoten die er de eerste nacht een lekker feestje van hadden gemaakt. Ik was die dag al vroeg op pad met 2 andere Hugenoten om ergens heerlijk te ontbijten. Niet wetende dat dit zo´n beetje het beste wat ik op tour gedaan kon hebben achteraf gezien. Bij de eerste wedstrijd ging het namelijk helemaal mis. Een tegenstandster vond het nodig om volledig over de bal te slaan en haar stick in mijn oog te boren. Letterlijk. Gelukkig had ik mijn bril op en niet zoals gebruikelijk mijn contactlenzen waardoor de klap nog een beetje opgevangen werd. Gevolg was wel dat er een heleboel plastic splinters in mijn oog terecht gekomen waren. Mijn tour werd dus vervolgd in het ziekenhuis. Ik mocht niet naar huis vliegen in verband met het drukverschil tijdens het vliegen dus moest ik daar ter plekken worden geopereerd en heb ik de rest van de tour in het ziekenhuis doorgebracht. Vervolgens heb ik geloof ik 3 weken niet kunnen werken. Worder boven wonder heb ik er bijna niets aan over gehouden. Ik kan voor 95% goed zien met mijn linker oog. Pas zeker een half jaar later heb ik op een foto bij de opticien gezien wat voor een ongelooflijk grote winkelhaak er in mijn oog zat en hoe weinig het had gescheeld of ik had een groot gedeelte van mijn gezichtsvermogen kwijt geraakt.
Nog 14 nachtjes slapen en Hugo gaat weer op tour. Deze keer gan we niet zo ver weg. Naar Santpoort.

Donderdag 30 maart

Laatste dag

Best een raar idee dat ik vanaf morgen voorlopig niet meer werk. Sommige patiënten hadden het er best moeilijk mee. M.n. die patienten die ik al een hele tijd onderbehandeling heb i.v.m. een chronische aandoening. Dat deed mij op de één of andere manier toch wel goed. Nu ben ik natuurlijk nog niet helemaal klaar. Volgende week donderdag moet ik nog wat administratie doen. Maar eerst ga ik maandag uitgebreid naar de sauna. Ik ga zorgen dat ik die verkoudheid waar ik al een jaar mee rondloop kwijt raak.
Voor de toekomst vraag ik je even om op Nederland in Europa de enquete in te vullen.

P.s. Frits wil je alsjeblieft met je tengels van de site afblijven . Wat is er met die gezellige kleur roze gebeurt?

Woensdag 29 maart

Demonstratie

Zaterdag 1 april a.s. geeft Jacowies met haar jazzballet groepje een demonstratie om 10.30.
Meer info op www.sparta-delft.nl

Dinsdag 28 maart

Up-date Felieke

Blijft een lastige naam, zoals uit dit briefje blijkt.

Marikenloop

Maandag 27 maart

Naamgenoot

Vorige week had ik namens Felieke een berichtje achtergelaten in het gastenboek van Felieke van der Leest. Vandaag kreeg Felieke een berichtje terug van haar met enige tips o.a. over het feit dat je je naam altijd luid en duidelijk moet uitspreken en nu alvast kan gaan oefenen met het spellen van Felieke want mensen zijn altijd geneigt om het verkeerd te schrijven. Ze zou ook nog een soort van kraamkadootje toesturen. Wij wachten met smart.

Zondag 26 maart

Familiedag

Zondagochtend eerst lekker ontbijten en daarna naar het zwembad. Op dit moment één van de leukste momenten van de week.

Zaterdag 25 maart

CPC

Vorige week zaterdag had een loopster uit de hardloopgroep het geweldige idee om nog op het laatste nippertje te proberen om startbewijzen te regelen voor de City-Pier-City. Dus stond ik vandaag aan de start op de Lange Vijverberg. Ik zal niet zeggen hoe ik hem gelopen heb maar de medaille is binnen.

Gekke bekken

Vrijdag 24 maart

Veiligstellen

Joepie, ik voldoe aan de kwaliteitscriteria.

Donderdag 23 maart

Circle of life

Ik probeer altijd de middenstand en het plattelandsleven zoveel mogelijk te steunen door regelmatig in de buurtwinkeltjes kleine boodschappen te doen. Helaas werk de buurt niet echt mee. Toen wij hier 7 jaar geleden kwamen wonen was er nog een goede keurslager en een groentewinkel. Helaas zijn die er niet meer en wordt ik gedwongen om deze boodschappen bij de Appie Happie te doen. Gelukkig zit er in Schipluiden een boerderij die ook een winkel heeft en daar kaas, melk, eieren en andere zuivelproducten verkoopt. Toen ik daar afgelopen zaterdag was stond er een bordje op de toonbank. Er is weer biest. Op zo´n moment kan ik mij niet meer beheersen. Ik kocht meteen een liter. Thuis gekomen een halfuur achter het fornuis gestaan om de boel te laten wellen en daarna, smullen maar. Gelukkig vindt de rest van de familie het niet lekker en mag ik de hele liter biest helemaal alleen verorberen. Ik moet zeggen dat ik de symboliek van het geheel wel kan waarderen. Melk van een koe dat net gekalft heeft voor een moeder die nog borstvoeding geeft aan haar kindje. Ben benieuwd of dinsdag op het consultatiebureau Felieke een groeispurt gemaakt heeft van al die lekkere vette biest.

Zaterdag 18 maart

Lepelaar

Al een tijdje ben ik Delft en omstreken aan het afspeuren op zoek naar de lepelaar. Hij schijnt zich hier in de buurt aardig thuis te voelen. Donderdag was het dan zover. Onderweg naar de school van Jacowies (het Galjoen in Den Hoorn) zag ik langs de A4 op de afrit Den Hoorn Schipluiden De Lier een lepelaar landen in het gras. Het kon niet missen. Die gekke snavel herken je uit duizenden. Ook vogels spotten?

Donderdag 16 maart

Streep

Zoals ik al eerder vermeld heb noemen wij mijn zus Streep. Nogal verwarrend sinds de buren een jong katje hebben die zij heel leuk Streep hebben genoemd. Streep is al aardig ondernemend aan het worden en zit dan ook regelmatig op het bankje buiten voor het raam. Tot grote ergenis van Thijs (de oudste van onze twee poezen). Thijs probeert soms door het raam heen Streep aan te vallen. Held op sokken want even naar buiten gaan is er niet bij. Soms zit Streep buiten achter de deur. Binnen zit dan Thijs achter het kattenluikje. Klaar voor de aanval. Knorretje neemt de tweede linie voor haar rekening en zit 2 meter verderop. Rugdekking noemen we dat. Sinds dinsdagavond waren de buren Streep kwijt. Erg rustig ´s-avonds achter de ramen. Vanavond kwam de buurman aan de deur. Een collega gaf hem de tip om eens te vragen een kijkje te nemen in de schuur van je buren. Zo gezegd zo gedaan. Dus ik naar de schuur. Deur open, licht aan. Geen Streep. Toch maar even roepen. En ja hoor. Daar kwam Streep tevoorschijn. Nu moet ik erbij zeggen dat ik inderdaad op dinsdag de schuurdeur even heb open laten staan. Nou ja. Weer een misterie opgelost.

Dinsdag 14 maart

Soms zit het mee en soms zit het TEGEN

Je hebt van die dagen dat je achteraf beter de hele dag in je bed had kunnen blijven liggen. Het begon ´s-ochtend met het weg brengen van Jacowies naar school. De koppeling van mijn auto deed raar. Ik kreeg hem niet meer in de versnelling. In z´n 2 ben ik rustig naar huis gereden. En dat terwijl ik allerlei plannen had. Ik zou eerst Lodewijk en Felieke naar ´s-Gravenzande brengen bij Opa en Oma. Daarna naar een modeshow in Naaldwijk met Streep. Weer terug rijden naar ´s-Gravenzande om dan naar de kapper te gaan wat dat is heel hard nodig. Helaas het hele programma in de soep. Eerst de ANWB gebeld. Vervolgens bleek er een cilinder van de koppeling lek te zijn. Natuurlijk moest de auto na een noodreparatie naar de garage gebracht worden. Gelukkig hebben wij permanent een reserve auto bij de garage staan in onderhoud. Dus kon ik in een auto stappen met een al draaiende motor en meteen wegrijden. `s-Middags met Lodewijk naar de huisarts geweest. Moest er bloed bij hem worden af genomen. Het ziekenhuis is op loop afstand van de huisarts dus liepen wij er naar toe. Terug gekomen bij de auto moest ik mij nog haasten want Jacowies haar school gaat om drie uur uit. Wil ik de auto starten en je raad het al. Helemaal niets. Vette paniek natuurlijk. Wat nu. School gebeld of Jacowies met een moeder meegegeven kon worden. Op school waren zij daar heel verbaasd over. Zeker omdat de moeder in kwestie van niets wist. Ja, die kon ik natuurlijk niet meer bereiken. Gelukkig zijn moeders dan heel flexibel. Gelukkig had zij in de gaten dat het een typisch geval van nood was.
Streep gebeld of zij mij op wilde komen halen bij onze "oude" flat. Dat wilde zij gelukkig wel doen. Thuis gekomen eerst maar eens een kopje thee gedronken. Het enige voordeel was dat ik eidelijk weer eens de strijk heb kunnen weg werken.

Zondag 12 maart

3 Dagen ouder

Vandaag waren wij bij familie om de verjaardag van nichtje Wanda te vieren. Onder de visite bevond zich ook Sam (spreek uit Sem). Sam is geboren op 18 oktober 2005 en is dus 3 dagen ouder dan Felieke. Als je ze samen op de foto ziet dan zou je dat niet zeggen. Sam is inmiddels 8 kilo terwijl Felieke nog maar net 6 kilo weegt. Nu was mij dat vorige week ook al op gevallen toen ik tijdens het intercollegiaal overleg Mensendieck (kortweg IOM) met oudklasgenootjes een soort van kraamvisite hadden toegevoegd. Ik had Felieke meegenomen en de collega waar de IOM gehouden werd had begin oktober een dochterjte gekregen en een andere collega liet haar man dochterlief nog even brengen (alledrie meiden dus) Felieke was dan wel de jongste maar Esse was een maand te vroeg geboren en al flink groter dan Felieke. Ook Marloes was al een stuk groter dan Felieke. Maakt niets uit hoor. Komt allemaal goed.
Even heel iets anders. Ik ben niet iemand die een televisieprogramma volgt. Wie Idols had gewonnen hoorde ik pas vanmiddag. Maar voor Peking Express laat ik alles vallen. Ook Expiditie Robinson vind ik helemaal het einde. Vooral de invloed die situaties op de koppels hebben vind ik geweldig. Het ene moment zijn ze helemaal in de gloria, maar als een blad aan een boom kan het omslaan als ze in gehaald worden of er achter komen dat ze in de verkeerde richting reizen. Smullen dus. Ik ga er weer lekker voor zitten vanavond.

Zaterdag 11 maart

Prinsessenfeest

Het is op dit moment erg hot om voor je dochter een prinsessenfeest te organiseren. Dat gaat als volgt. Je bestelt via internet een grote doos waarin alle attributen zoals jurken, make-up en andere accessoires. Er zit volgens mij een heel draaiboek in inclusief het prinsesdiploma, hoe je een simpel fotolijstje eerst moet versieren er daarna afmaakt met een foto en natuurlijk de prinsessen jurken. Jacowies is inmiddels een prinses met veel ervaring. Na 3 prinsessenfeestjes weet ze wel hoe de vork in de steel zit. Een tip voor ouders die een feetsje willen organiseren. Verzin eens zelf iets. Kinderen zijn ook gelukkig als ze mogen koekhappen, snoephappen en een speurtocht door het Wilhelminapark maken. Orgineel zijn die piraten-, prinsessen. of ridderfeestjes niet meer. De foto daarin tegen is prachtig.

Donderdag 9 maart

Familie trekjes

Door het vele liggen heeft Felieke een heel apart kapsel gekregen. Het lijkt een beetje op het haar van opa. Alleen dan het negatief er van. Waar Felieke haar heeft is opa kaal, en waar opa haar heeft is Felieke kaal.

Woensdag 8 maart

Prima ballerina

Sinds een aantal weken zit Jacowies op jazzballet. Ik moet zeggen niet onverdienstelijk. Ook nu moet ik er natuurlijk bij zeggen dat het een niet erg objectieve mening is. Maar zo als je op de foto´s kunt zien doet ze het aardig. Wat ik zo leuk vind aan Jacowies is dat ze geen enkele schroom heeft om zichzelf te uiten. Als de dansjuf tegen haar pupillen (zo schijn je dat te noemen bij ballet) zegt dat ze zelf mogen weten hoe ze dansen, dan doet iedereen toch de juf na. Behalve Jacowies. Zij doet geheel haar eigen ding en danst natuurlijk de sterren van de hemel.

Vrijdag 4 maart

Apetrots

Van de week heeft Jacowies een viertal extra zwemlessen gehad. In een kleiner groepje en één uur (ipv 30 minuten). We hadden de hoop dat ze dan versneld in een volgend groepje kon komen en dan met een paar weken in het grote bad terecht mocht. Maar ..... onze dochter heeft het gepresteerd om een heel klasje over te slaan. Volgende week bij de normale zwemlessen mag ze meteen het diepe in. Bij meester ´John´. Leert ze bommetjes maken en duiken!

Woensdag 1 maart

Roze wolk

Na het hardlopen van afgelopen zaterdag heb ik een hele vervelende blessure opgelopen. Als je niet tegen nare verhalen kunt kun je nu nog afhaken. Het voelt akeliger dan dat het klinkt. Nadat ik thuis kwam van het feest afgelopen zaterdag had ik ontzettende pijn in mijn kont. Excuses voor mijn taalgebruik maar ik kan het niet anders verwoorden. Na enig onderzoek blijkt het een dijk van een aambei te zijn. Nou ik kan je vertellen dat het letterlijk retepijn doet. Waarschijnlijk ontstaan door het hardlopen. Als je op internet gaat zoeken naar de oorzaak van aambeien staat er steeds verstopping en weinig bewegen als de voornaamste reden. Nu kan ik je vertellen dat bij mij beiden niet van toepassing zijn. Het enige dat ik kan bedenken is dat mijn bekkenbodemspieren nog niet voldoende op sterkte zijn. Ik begin nu toch wel te vermoeden dat mijn enigzins overmoedige hardloop inspiraties de oorzaak zijn van mijn blessure. Ik begin nu wel keihard van een geweldige roze wolk af te pleuren. Nooit geweten dat ik er op zat, maar dat heb je meestal pas achteraf in de gaten. Zitten gaat trouwens wel, maar staan en lopen zijn een veel groter probleem. Maar eens zien hoe ik dat morgen op mijn werk ga aanpakken. Echt vrolijk wordt je er niet van. Helaas moeten de kinderen het regelmatig ontgelden. Ik hoop dat dit niet te lang aan gaat houden.