Eerst doe ik boodschappen bij de AH. Daarna snel door naar de Makro.Als ik daar wil afrekenen merk ik dat ik mijn bankpsp kwijt ben. Gelukkig heb ik nog een ander pasje waar ik mee betalen kan. In de auto zie ik allerlei visioenen van een geplunderde bankrekening voor mij. Ik heb 2 opties. Naar de AH terug rijden met het risico dat iemand ondertussen onze rekening leeg trekt of naar huis en direct de pas laten blokkeren. Ik kies voor optie 2 en als ik daarna de rekening controleer blijkt er gelukkig niet af gehaald te zijn. Wel zit ik een week zonder bankpas. Daar zal Frits geen bezwaar tegen hebben.

Een paar weken geleden kreeg ik een brief van Sanquin. De organisatie die de bloeddonaties regelt in Nederland. Of ik naast plasmadonor ook trombosieten en/of stamceldonor wilde worden. Nu is de kans dat er iemand buiten mijn eigen familie een match met mij heeft heel erg gering, maar toch. De trombosedonaties zijn niet zo ingrijpend. Je moet hiervoor alleen naar een groter afname centrum in Leiden of Rotterdam. De stamceldonatie is een heel ander verhaal. Dit is echt een medische ingreep waarbij onder algehele narcose beenmerg uit het bekken gehaald wordt. Wat natuurlijk de nodige risico´s met zich mee brengt. Omdat ik altijd nog op het laatste moment kan afzien van de donatie heb ik besloten om mij als donor aan te melden. A.s. maandag wordt er extra bloed afgenomen en worden mijn gevens na screening op genomen in een grote wereldwijde databank. Ik blijft het een beetje eng vinden.

Omdat ik de hele week niet gesport heb spreek ik af met een vriendin om te gaan skeeleren. Er staat wat meer wind dan we gedacht hadden, maar dat mag de pret niet drukken. We besluiten tussendoor een terrasje te pakken en genieten lekker van het zonnetje. Daarna skeeleren we weer terug. Ik denk dat wij uiteindelijk langer op het terras gezeten hebben dan daadwerkelijk geskeelerd hebben, maar het skeeleren was heerlijk.
Mijn remblokje was dusdanig versleten dat ik bijna een spoor van vonken achter mij aan had als ik moest stoppen. 's-Middags maar meteen actie ondernomen en 2 nieuwe remblokjes gehaald.

Logeren

Lodewijk krijgt een logé. Gijs (onze buurjongen) twijfelt nog een beetje, maar Lodewijk weet het zeker. Samen in 1 bed. 's-Nachts komt eerst Lodewijk naast mijn bed staan met de mededeling dat z'n bed nat is en hij ook niet weet hoe dat komt. Het bed blijkt maar een klein beetje nat te zijn en ik besluit om er alleen een handdoek over te leggen. 2 Tellen later staan de twee heren in de badkamer. Gijs heeft dorst, verteld Lodewijk. Gelukkig gaan ze weer snel slapen. Om half acht staat Gijs aangekleed en met zijn rugzak op klaar om weer naar huis te gaan. Frits weet hem ervan te overtuigen dat er eerst nog ontbeten moet worden, maar om 8 uur is hij niet meer te houden en vertrekt hij met Lodewijk weer naar huis.


Voorheen of tot voor kort was het songfestival een avond waar wij al weken naar uit keken. De laatste keer dat ik het gekeken heb is nu denk ik 4 jaar geleden. Samen met de kids van Streep. De kinderen mochten op blijven tot dat ze in slaap vielen. De vloer was 1 groot bed. Chips en fris in overvloed en maar lekker commentaar geven en voorspellen wie er ging winnen. Voor mij is de lol eraf. Geen songfestival voor mij meer. Voor mij hoeven ze het niet meer uit te zenden. Omdat ze in België ook naar dat saaie Eurovisiesongfestival kijken blijft er niet veel over van mijn favoriete tv avond van de week.

dan gaat een vrijdagavond nog wel eens anders dan normaal. We eten vanavond poffertjes. Geen zelf gemaakte deze keer, maar gewoon van de plastic poffertjes uit de voorverpakking. 30 Seconde in de magnetron en klaar. Daarna kijken we een filmpje. Niet een gewoon filmpje van een uurtje, mar naar The Sound of Music. Die film duurt wel 2½ uur. Ondertussen roepen wij van alles net zoals toen ik een paar weken geleden naar de meezing versie van de film deed. Zelf Felieke roept heel hard mee. Net als de film is afgelopen belt er iemand op  om even langs te komen. De kinderen zijn nog helemaal hyper als ze in bed liggen maar gaan uiteindelijk (veel te laat) slapen.

Na een lange drukke en warme meivakantie is het moeilijk om weer in het ritme te komen. Niet alleen ik heb er last van, maar ook de kinderen. Dit leidde uiteindelijk tot straf. Iets wat ik nog nooit gedaan heb. Na de zoveelste waarschuwing voor Lodewijk en Jacowies dat ze echt moesten gaan slapen, was ik het zat. 2 Dagen straf was de consequentie. Donderdag en vrijdag geen televisie kijken, computeren en Wiien. En donderdagmiddag niet spelen met een vriendje of vriendinnetje van school. Normaal gesproken begint Lodewijk dan meteen te protesteren, maar nu was hij zo onder de indruk dat hij het gelaten over zich heen liet komen. Zaterdagochtend zaten Jacowies en Lodewijk al heel vroeg beneden televisie te kijken.

Feestje